طاهر بن خلف
طاهِرِ بن خَلَف ( ـ۳۹۲ق)
(یا: طاهر صفاری) امیر و شاهزادۀ صفاری در سیستان. وی پسر خلف بن احمد صفاری بود که پس از درگذشت سبکتگین غزنوی در ۳۸۷ق به امر پدر راهی خراسان شد. طاهر پوشنگ و قهستان را از بُغراجُق، برادر سبکتگین، گرفت و در ۳۸۸ق، او را هلاک کرد. اما محمود غزنوی همین که بر برادرش اسماعیل فائق آمد و موقع خود را در غزنه محکم کرد به قصد گوشمالی خلف و پسرش طاهر رهسپار سیستان شد و خلف را در دژ اسپهبد در محاصره گرفت (۳۹۰ق). خَلَفْ انتظار داشت که طاهر با لشکریان سیستان به یاری پدر بشتابد. اما پیش از آن‌که طاهر بتواند به بسیج سپاه بپردازد میان خلف و محمود صلح افتاد و محمود با گرفتن ۱۰۰هزار دینار یا درهم به غزنه بازگشت. طاهر از بیم باز خواست پدر، راه کرمان پیش گرفت و تا فارس پیش رفت، اما سرانجام شکست خورد و به سیستان بازگشت. وی به یاری عیاران زرنگ را متصرف شد. اما خائنانه گرفتار و به‌دست خَلَفْ کشته شد.