مصباح الشریعه
مِصْباحُ‌الشَّریعه
(یا: مِصباحُ‌الشریعة و مِفتاح‌ُالحقیقة) رساله‌ای به عربی، در ۱۰۰ باب. در هویّت صاحبِ این رساله اختلاف‌نظر است، چه یکایکِ ابوابِ این رساله، با عبارتِ «قال‌الصادق علیه‌السلام» آغاز می‌شود، از این‌رو، برخی بر این عقیده‌اند که این رساله از منشآت حضرت امام جعفرصادق(ع) است، اما گویی عارفی آن را از مجموعۀ گفته‌های آن حضرت(ع) تدوین کرده باشد، هر چند از زمانِ آن عارف و در نتیجه، تاریخ پیدایش این رساله، کاملاً بی‌خبریم. به‌هرروی، بی‌تردید مصباح‌الشریعه درشمار نفیس‌ترین آثار پدیدآمده در تمامیِ حوزۀ عرفان اسلامی است و معانی بلند بعضی از عباراتِ آن، حکایت از صدورِ آن از معصوم دارد. در طیّ ۱۰۰ بابِ این رساله، مهم‌ترین مباحث سلوکی و معرفتی، نظیر نیّت، ذکر، غرور، جدال، غیبت، محبت، حکمت و عبودیت بررسی شده‌اند. ترجمه و شرح فارسیِ کوتاهی و نیز شرح کلانی بر این رساله در ۱۰مجلّد در دست است. متن (۱۳۷۷ش) و این ترجمه و شرح‌ها به‌چاپ رسیده‌اند.