مصطفوی، سید جواد (مشهد ۱۳۰۱ـ مشهد ۱۳۶۸ش)
مصطفوی، سیّد جواد (مشهد ۱۳۰۱ـ مشهد ۱۳۶۸ش)
از عالمان و محققان معاصر علوم دینی در ایران. تا ۱۳۱۴ش تحصیل ابتدایی را گذراند و سپس در علوم حوزوی تحصیل کرد. در ۱۳۲۱ش، به مدرسه خیرات‌خان و سپس مدرسۀ دودر رفت و نزد شیخ محمدرضا دامغانی و میرزا مهدی اصفهانی و ادیب نیشابوری و شیخ هادی کدکنی و شیخ مجتبی قزوینی و شیخ محمدرضا ترابی شاگردی کرد و دورۀ سطح را به‌پایان برد و در اواخر دهۀ ۱۳۲۰ش، به تهران آمد. در تهران به تدریس در مدرسۀ مروی پرداخت و دورۀ خارج فقه و اصول را نیز نزد آیت‌الله حاج سید احمد خوانساری آغاز کرد. منظومه سبزواری را نزد حجت‌الاسلام قاضی و فلسفه و منطق و کلام را خود و نزد استادان متبحر زمان در مدرسه نواب خواند. مصطفوی سپس وارد دانشکده الهیات و معارف اسلامی شد و به اخذ لیسانس، فوق لیسانس و دانشنامۀ دکتری نائل آمد. از آن پس در حوزه و دانشگاه به تدریس پرداخت و تألیفات و پژوهش‌های بسیاری انجام داد. برخی از آثار وی عبارت‌اند از: رابطۀ قرآن و نهج‌البلاغه، الکاشف فی الفاظ نهج‌البلاغه، التطبیق بین‌السفینة و البحار بالطبعة الجدیده، ترجمه و شرح اصول کافی، مفتاح الوسائل، و بهشت خانواده.