ملک کامل اول
مَلِک‌کامل اول (۵۷۶ـ۶۳۵ق)
از سلاطین ایوبی و بزرگ‌ترین پسر ملک‌عادل اوّل. به همراه پدرش مصر و سوریه را فتح کرد و از جانب پدر به حاکمیت مصر منصوب شد. او در ادامۀ راه پدر، روابط دوستانه‌اش را با ریچارد اول مستحکم کرد. در ۶۱۵ق صلیبیان به مصر حمله کردند و دمیاط را به‌تصرّف خود درآوردند. ملک‌عادل اندکی پس از این حادثه درگذشت و کامل پادشاه مصر شد و صلیبیان را مقهور کرد. پس از آن برادرانش، معظم و اشرف، برای به‌دست‌گیری قدرت با او به ستیز برخاستند. اوضاع با مرگ ناگهانی معظم تغییر کرد و پسرش ملک‌ناصر، که جوانی ۲۱ساله بود، تسلیم ملک‌کامل شد و حاکمیت او را به رسمیت شناخت. این رابطه دیری نپایید و کامل دمشق را از برادرزاده‌اش گرفت و بعد الجزیره را تصرف کرد. ملک‌کامل به غیر از مهارت در سیاست، فرماندهی و جنگجویی به علم و ادب علاقه فراوان داشت و در دورۀ او در قاهره آبادانی بسیار شد. اما اندکی پس از این پیروزی در بستر بیماری افتاد و درگذشت.