من لایحضره الفقیه
مَن لایَحْضُرُهُ الفَقیه
تألیف شیخ صدوق، کتابی به عربی، در حدیث شیعه و یکی از کتب اربعه. مؤلف کتاب را به درخواست شریف ابوعبدالله محمد بن الحسن، معروف به نعمةالله، تألیف کرده تا کسانی که به فقیه دسترسی ندارند با مراجعه به آن، مسائل حلال و حرام را بدانند. احادیث این کتاب از اصول و کتب پیشینیان، همچون حریز بن عبدالله سجستانی، ابوعبدالله برقی، علی بن مهزیار اهوازی و ابن ابی عمیر استخراج و فراهم آمده و در پایان کتاب طرق و اسناد مؤلف به آن کتاب‌ها به نام مشیخه بیان شده است. این کتاب ۶۶۶ باب و نزدیک به ۶هزار حدیث دارد و بارها در ایران و هند و عراق و بیروت منتشر شده و شرح‌ها و تعلیقه‌های بسیار بر آن نوشته شده است.