منجنیق
مَنجَنیق
از سلاح‌های جنگی قدیم. از کهن‌ترین ماشین‌های مکانیکی جنگی، که اختراع آن را به چینی‌ها نسبت می‌دهند (بین قرن ۵ و ۳پ‌م). منجنیق عبارت بود از یک تیر چوبی ستبر و محکم که به تسمه یا نواری منتهی می‌شد و حول محوری می‌چرخید و با پرتاب سنگ یا الوارهای سنگین یا تنۀ درختان که به نفت یا روغن آغشته بود، قلعه یا باروی محاصره‌شده را ویران می‌کردند یا به آتش می‌کشیدند. این سلاح تا قرن ۱۴م (زمان پیدایش باروت و توپ) در محاصره به‌کار می‌رفت. برخی از منجنیق‌های نیرومند قادر بودند سنگ‌هایی تا وزن یک تن را به‌سوی هدف پرتاب کنند. در ایران علاوه بر منجنیق معمولی از سلاحی با همان مکانیسم، به نام کُشکَنجیر برای گشودن قلعه‌ها به‌وسیلۀ پرتاب سنگ یا تیرهای بزرگ و یا برای سوراخ‌کردن باروها استفاده می‌شد. امروزه به نوعی جرثقیل سنگین‌وزن نیز منجنیق می‌گویند.