مواهب الجلیل
مَواهِبُ‌الجَلیل
(یا: مواهب‌الجلیل فی شرح مختصر‌الخلیل) تألیف محمد بن محمد رعینی، معروف به خطاب، در نیمۀ اول قرن ۱۰ق، کتابی به عربی، در فقه مالکی. شرحی است بر کتاب معروف المختصر، ضیاء‌الدین خلیل بن اسحاق جُندی، که به مختصر خلیل نیز شهره است. در میان شرح‌های بسیار بر المختصر این شرح بسیار معتبر و مورد توجه فقیهان مالکی است. حدوداً در نیمه اول قرن ۱۱ق، ابورشاد علی بن محمد اجهوری نیز کتابی، با نام مواهب‌الجلیل فی تحریر ماحواه مختصر خلیل در شرح مختصر خلیل نوشت که به شهرت کتاب خطاب نیست. مواهب‌الجلیل در ۸ جلد به‌چاپ رسیده است (بیروت، ۱۴۱۶ق).