مهدوی، سید مصلح الدین (اصفهان ۱۲۹۴ـ۱۳۷۴ش)
مهدوی، سیّد مصلح‌الدّین (اصفهان ۱۲۹۴ـ۱۳۷۴ش)
روحانی مورّخ و آموزگار ایرانی. در خاندانی علمی و روحانی به‌دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی و متوسطۀ خود را در اصفهان گذراند و هم‌زمان به تحصیل علوم دینی در محضر استادانی چون معلم حبیب‌آبادی، ملا محمد همامی، میرزا محمدباقر امامی، سیدحسن مدرس، میرمحمد صادقی و دیگران پرداخت. در ۱۳۱۵ش برای ادامۀ تحصیل در رشتۀ فلسفه و امور تربیتی به دانشسرای عالی تهران رفت و در آن‌جا از سید محمدکاظم عصّار، شیخ محمدحسین فاضل تونی و رضازادۀ شفق و دیگران استفاده کرد. در ۱۳۳۱ش در وزارت آموزش و پرورش تهران استخدام شد و بیش از ۳۰ سال در دبیرستان‌های تهران و اصفهان تدریس کرد. پس از بازنشستگی، تحقیق و تألیف در زمینۀ تاریخ و بزرگان اصفهان را ادامه داد. دَه نفر از بزرگان علما و مجتهدین، ازجمله آقا بزرگ تهرانی و مرعشی نجفی و سیدعلی علامه خانی، به وی اجازۀ روایت دادند. از آثارش: تذکرۀ شعرای معاصر اصفهان؛ تاریخ علمی و اجتماعی اصفهان در دو قرن اخیر (۳ جلد)؛ تذکرة القبور یا دانشمندان و بزرگان اصفهان؛ لسان‌الارض یا تاریخ تخت فولاد.