میرسیدعلی همدانی
میرسیدعلی همدانی (همدان ۷۱۴ـ کونار ۷۸۶ق)
(معروف به علی ثانی) از عرفای بزرگ ایرانی مقیم هند. در کودکی تحت نظر دایی‌اش سیدعلاءالدین و به راهنمایی معلمی، دانش آموخت. در دوازده‌سالگی به محضر شیخ محمود مزد‌قانی خلیفۀ علاءالدولۀ سمنانی پیوست و قریه‌ای را وقف خانقاه او ساخت. تربیت از تقی‌الدین علی دوستی و شرف‌الدین محمود فرغانی گرفت. پس از آن، در مقام شیخی به سفری دراز دست زد و شام و روم و ترکستان و هند و کشمیر و حجاز را سیاحت کرد. سرانجام نزدیک کونار درگذشت و در ختلان به‌خاک سپرده شد. خلیفۀ او خواجه اسحاق ختلانی، نیز همچون او در اشاعۀ سلسلۀ کبرویه در مناطق شرق آسیا و ماورا‌ءالنهر بسیار موفق بود. امروزه، قبه‌ای بر فراز قبر او و خانقاهی برکنار آن، وجود دارد. بیش از چهل اثر نگاشته است. شرح فصوص‌الحکم، شرح تائیۀ صغرای ابن فارض، شرح فارسی خمریۀ ابن فارض به نام مشارب‌الاذواق، مرآةالتائبین، و ذخیرة‌الملوک درشمار مشهورترین آثار اویند. شاگردش نورالدین بدخشی کتابی به نام خلاصة‌المناقب در ترجمۀ احوال او نوشته است.