نامق کمال (تکیر داغ ۱۸۴۰ـ جزیره سقز ۱۸۸۸)
نامِق کمال (تکیر داغ ۱۸۴۰ـ جزیرۀ سقز ۱۸۸۸)
رمان‌نویس، مورخ، روزنامه‌نگار و نمایش‌نامه‌نویس عثمانی. در ۱۸۵۷ به استانبول رفت و کارمند ادارۀ مترجمان شد. در ۱۸۶۵ با همکاری ادیبان نام‌آوری چون ضیا پاشا و شناسی روزنامۀ تصویر افلاک را منتشر کرد. به عضویت جمعیت عثمانی‌های جدید درآمد. مقالات سیاسی می‌نوشت. با ممنوع‌شدن چاپ این نوع مقالات به پاریس فرار کرد. در بازگشت روزنامۀ عبرت را منتشر کرد. به‌سبب اجرای نمایش‌نامه‌ای انتقادی به قبرس تبعید شد. بعد از بر تخت نشستن سلطان مراد پنجم بخشوده شد و به استانبول بازگشت. در نوشتن قانون اساسی سهیم بود. از اولین نویسندگان ادبیات ترکی به سبک اروپایی است. نخستین شاعر ترک است که در آثارش از کلمات وطن، آزادی و ملی‌گرایی به‌معنای امروزی استفاده کرده است. آثارش از نظر قدرت تخیل، اندیشه و وزن بسیار غنی و پرمعناست. از آثارش در رمان: عبرت؛ تاریخ: تاریخ عثمانی؛ اوراق پریشان؛ در نمایش‌نامه: جلال‌الدین خوارزمشاه؛ بلای سیاه.