کاسه بند
کاسه‌بند
(نیز: زانوبند آینه) در فرهنگ پهلوانی، آینه‌ای کوچک، نصب‌شده بر تکه‌ای چرم، که پهلوانان بر تنکۀ خود می‌دوختند. برخی از پهلوانان آینه را روی هر دو زانوی تُنکه نصب می‌کردند و به اصطلاح «تنکۀ آینه» می‌پوشیدند که لباس کشتی پهلوانان بود. پوشیدن چنین لباس یا کاسه‌بندی کنایه از آن بود که زانوی صاحب کاسه‌بند در کشتی به‌خاک نمی‌رسد و او کشتی‌های خود را سر پا می‌گیرد. در تاریخ ورزش باستانی کمتر پهلوانی توانسته چنین ظاهر شود. بعد از پهلوان حاج رضاقلی سنگلچی، اولین پهلوان پایتخت در دورۀ ناصرالدین‌شاه قاجار، پهلوانی بدین هیئت ظهور نکرد. بستن کاسه‌بند با اجازۀ استادان کشتی پهلوانی و مشایخ طریقت صورت می‌گرفت.