کافور (شاهنامه)
کافور (شاهنامه)
بنا بر شاهنامۀ فردوسی، فرمانروای آدم‌خوار شهر بیداد، در یک منزلی سُغد. رستم سپاهی با فرماندهی افراسیاب، بیژن، گُستَهَم و هُجیر مأمور گشودن دژ بیداد کرد. کافور در این رویارویی، بسیاری از سپاهیان ایرانی را کشت. گُستَهَم به ناچار، بیژن را برای یاری‌خواهی از رستم نزد وی فرستاد. رستم به آوردگاه آمد و چنان گرزی بر سر کافور کوفت، که مغزش از بینی درآمد.