کن فیکون
کُن‌فَیَکون
تعبیری قرآنی به‌معنی «بشو و می‌شود». این تعبیر مبیّن لفظ امر ایجادی و ارادۀ خلاقۀ خداوند است که ۸بار در قرآن آمده و حاکی از قدرت لایتناهی الهی است. در زبان فارسی آن را کنایه از عالم موجودات دانسته‌اند و برخلاف معنی قرآنی آن، به‌معنی زیر و زبرشدن و از بیخ و بن ویران‌کردن نیز به‌کار می‌رود.