گبه (صنایع دستی)
گَبِّه (صنایع دستی)
زیرانداز و نوعی دست‌بافتۀ داری. تار گبه معمولاً از موی بز و پود آن از پشم گوسفند است. بافت این فرشینه در روستاها و ایلات، روی دار افقی صورت می‌گیرد. طرح گبه، نگاره‌هایی است ذهنی که اشکال هندسی سطح گبه را فراگرفته است. بافت آن درشت و ضخیم است، به‌طوری که از لحاظ کلفتی از سایر دست‌بافته‌ها متمایز است. معروف‌ترین گبۀ ایران، گبۀ شیری است که در ایل‌های قشقایی، بختیاری، و لری بافته می‌شود. گبه‌بافی در بیشتر مناطق روستایی و عشایری استان‌های کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر و برخی از مناطق استان‌های چهارمحال و بختیاری و خوزستان مرسوم است. پشم مصرفی در گبه اغلب خودرنگ است و احتیاج به رنگرزی ندارد.