گیخاتوخان
گیخاتوخان (حک: ۶۹۰ـ۶۹۴ق)
از حکمرانان مغولی در ایران و پنجمین ایلخان از ایلخانیان. کوچک‌ترین فرزند اباقاخان بود و بعد از مرگ برادرش، ارغون‌خان، به تخت نشست. در ابتدای حکومت، شورش ترکمانان و یونانیان بلاد روم را سرکوب کرد. در زمان او، بار دیگر شغل‌های دیوانی به‌دست ایرانیان افتاد و صدر جهان زنجانی به وزارت رسید. هوس‌رانی‌ها و ولخرجی‌های بیش از حد گیخاتوخان خزانۀ مملکت را به‌کلی تهی کرد. صدر جهان، برای رفع بحران مالی، در ۶۹۳ق اقدام به انتشار پول کاغذی به نام چاو کرد که مردم از آن استقبال نکردند و گیخاتو فرمان لغو آن را صادر کرد. گیخاتو در اواخر سلطنت، با سرکشی و شورش بایدوخان، نوۀ هولاکوخان، روبه‌رو شد و در جنگی که در ۶۹۴ق میان آنان در همدان روی داد، گیخاتوخان شکست خورد و به‌قتل رسید. گیخاتوخان مردی هوس‌باز و زشت‌کردار و مورد نفرت ارکان دولت خود بود.