پرودون، پیر پل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)

پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)(Prud\'hon, Pierre Paul)

نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک، و از مخالفان نئوکلاسی‌سیسمِ ژاک لوئی داوید بود؛ با تک‌چهره‌سازی‌ها و پرده‌های اساطیری و تمثیلیاش، ازجمله عشق و رفاقت (ح ۱۷۹۳؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس) به‌شهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آن‌که در ۱۷۸۴ برندۀ جایزۀ رم شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسی‌سیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو، نقاش ایتالیایی، مایه می‌گیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازه‌اش، تک‌چهرۀ امپراتریس ژوزفین در مالمِزون (۱۸۰۵؛ لوور، پاریس)؛ وعدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت (۱۸۰۸؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک، بیشتر مایۀ شهوانی داشت تا حجم‌نما؛ از این‌رو داوید او را «بوشۀ زمان ما» خواند. پرودون زندگی غم‌انگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سال‌ها پریشانی برایش به‌دنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر، به خودکشی دختر انجامید.