دماوند، شهر
| دماوند، شهر | |
|---|---|
| کشور | پرونده:Flag of Iran.svg ایران |
| استان | تهران |
| شهرستان | دماوند |
| جمعیت | ۳۶,۷۰۸ نفر (۱۳۸۵ش) |
| موقعیت | ۷۰کیلومتری شرق تهران، در ۶کیلومتری شمال راه تهران به فیروزکوه و ۷کیلومتری جنوب راه تهران به آمل و ۲۶کیلومتری جنوب قلّۀ دماوند |
| نوع اقلیم | معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک |
| ارتفاع از سطح دریا | ۱۹۶۰ متر |
دماوند، شهر
واقع در استان تهران، و مرکز اداری شهرستان دماوند. در منطقه‌ای کوهستانی در ۷۰کیلومتری شرق تهران، در ۶کیلومتری شمال راه تهران به فیروزکوه و ۷کیلومتری جنوب راه تهران به آمل و ۲۶کیلومتری جنوب قلّۀ دماوند قرار دارد. رودخانۀ دماوند از کنار این شهر می‌گذرد. ارتفاع آن ۱۹۶۰ متر است. اقلیم آن معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک، و جمعیت آن ۳۶,۷۰۸ نفر است (۱۳۸۵). دو دریاچۀ زیبا، در ۱۵کیلومتری شرق شمالی این شهر، در درّه‌ای میانِ کوه قره‌داغ در شمال و زرین‌کوه در جنوب قرار گرفته که از نقاط دیدنی و گردشگری این شهر است. نام دماوند از دیرگاه در نوشته‌های قدیمی دیده می‌شود و فردوسی، شاعر بزرگ و حماسه‌سرای نامی ایران، و یاقوت حموی از این شهر و کوه دماوند بسیار یاد کرده‌اند. مشیر‌الدوله پیرنیا معتقد است نخستین آریایی‌ها‌یی که به ایران وارد شدند در دماوند سکونت کردند. این شهر در روزگار ساسانیان غالباً در استیلای فرمانروایان مازندران بود. اعراب مسلمان به سرکردگی سعد ابن ابی‌وقّاص، در ۳۰ق، آن را فتح کردند. تا پیش از ۱۳۱۶ش، قصبۀ کوچک خوش آب‌و‌هوایی بود. در آن سال، یکی از بخش‌های شهرستان تهران و در ۱۳۲۵، به شهرستان تبدیل شد. مسجد جمعۀ دماوند و همچنین منار مدوّر آجری ساده از آثار قدیمی این شهر است، که بر روی پایۀ چهارگوش آجری قرار دارد و از عهد سلجوقی است و کتیبه‌هایی به خط کوفی بر روی آن دیده می‌شود.