آقاخان سوم، سلطان محمدشاه (۱۸۷۷ـ ژنو ۱۹۵۷)

چهل و هشتمین پیشوای (۱۳۰۳ـ۱۳۷۴ق) اسماعیلیان نزاری و سومین پیشوای آقاخانیه. بعد از مرگ پدرش، آقاخان دوم که امامتش دیری نپایید، در ۸سالگی به امامت رسید. در ۱۹۰۶ برای جلب طرفداری مسلمانان از حکومت بریتانیا، اتحادیۀ مسلمانانِ هند را بنیاد نهاد و از دولت بریتانیا لقب «سِر» گرفت. از ۱۹۳۰ به بعد نمایندۀ مردم هند در جامعۀ ملل و در ۱۹۳۲ نمایندۀ هند در کنفرانس خلع سلاح و از ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ رئیس نمایندگان آن کشور در جامعۀ ملل بود و در ۱۹۳۷ به ریاست عمومی جامعۀ ملل برگزیده شد. در مدت رهبری دیرپایش شهرت و ثروت بسیار به هم رساند و پیشوایی اسماعیلیان نزاری را در هند، ایران، آسیای میانه، سوریه و شرق افریقا بر عهده داشت. در ۱۳۲۷ محمدرضا شاه پهلوی تقاضای تابعیت او را پذیرفت و آقاخان را به «حضرت والا» ملقب کرد. پیکرش را در آرامگاهی خانوادگی در آسوان مصر به‌خاک سپردند. نیز ← نزاریه؛ اسماعیلیه