پیترو دا کورتونا (۱۵۹۶ـ۱۶۶۹)
پیِتْرو دا کورْتونا (۱۵۹۶ـ۱۶۶۹)(Pietro da Cortona)
(نام اصلی: پیِترو بِرّتّینی[۱]) نقاش و معمار ایتالیایی. در شکل‌گیری باروک متعالی[۲] نقش بسزایی داشت. دیوارنگارۀ[۳] عظیم او با نامتمثیل مشیت الهی[۴] (۱۶۳۳ـ۱۶۳۹؛ کاخ باربِرینی، رم[۵]) تجلیلی است از حامی‌اش، پاپ، و خانوادۀ باربرینی؛ این اثر واقع‌نمایی[۶] پرتوانی دارد. کورتونا نقاشی را در کورتونا[۷] و سپس در رم آموخت، و در این شهر توجه پاپ اوربانوس هشتم[۸] را برانگیخت و از حمایت چند پاپ پیاپی برخوردار شد. نگاره‌ای تمثیلی در کاخ باربرینی (نگارخانۀ ملی، رم[۹]) پدید آورد، و در اجرای جلوۀ توهم‌زای کوتاه‌نمایی[۱۰]، و نمایش پیکرهای شناور در فضایی که از زیر دیده می‌شود، مهارت و جسارت بسیاری به‌خرج داد. به‌جز رم، فقط در فلورانس[۱۱] کار کرد (تزیینات کاخ پیتّی[۱۲]، ۱۶۴۰ـ۱۶۴۷)، و دعوت به فرانسه و اسپانیا را نپذیرفت. در ۱۶۵۳ با اُتّونِلّی[۱۳]، عالِم الهیات، رساله‌ای در باب نقاشی و مجسمه‌سازی نوشت. در مقام معمار نیز نمای کلیسای سانتا ماریا[۱۴] و کلیسای سان مارتینو[۱۵] را ساخت، و در همان‌جا به‌خاک سپرده شد.