ساسیان
ساسیان
( نیز: ساسانیان؛ بنی‌ساسان ) عنوان گدایان و دزدان و شعبده‌بازان زیرک و هوشمند و ادب‌گرا در چند قرن اول اسلامی. این مردم را به ساسان، جد اردشیر بابکان، منسوب می‌دانستند. آورده‌اند که به روزگاران پیشین هرآن‌کس را که می‌خواستند به فرومایگی نکوهش کنند، ساسی می‌خواندند. ادبیات ساسی در بعضی دربارهای اسلامی، نظیر آل بویۀ ری، مقبول افتاده بود. صاحب بن عباد وزیر معروف دربار عباسی، ابودلف خزرجی را به سرودن قصیدۀ معروف ساسانیه تشویق کرد. باب «علم المیل الساسانیه» در کشف‌الظنون به اعمال و افکار ساسیان اختصاص دارد.