بهشت های مصنوعی

بهشت‌های مصنوعی (Les Paradis artificiels)

کتابی ادبی و انتقادی دربارۀ طبیعت، استعمال و تأثیرات مواد مخدری چون حشیش و تریاک، از شارل بودلر، به زبان فرانسوی، منتشرشده در ۱۸۶۰. کتاب مشتمل است بر دو بخش: «شعر حشیش» و «یک افیون‌خوار». در بخش اول کتاب، که بیشتر به رساله‌ای نیمه‌فلسفی و نیمه‌علمی می‌ماند، جنبه‌های فیزیولوژیکی، فیزیکی و اخلاقی استعمالِ حشیش یا افیون بررسی و تحلیل شده است. طرفه آن‌که انسان بر اثر تخریب مفهوم بی‌نهایت، به بدترین افراط‌ها کشیده می‌شود و در افیون نوعی بهشت مصنوعی می‌جوید. بخش دوم کتاب، شرح روشنگرانه و انتقادی بودلر به قسمت‌هایی از اعترافات یک تریاکی انگلیسی، اثر تامس دو کوئینسی، است اما در آن همۀ ظرافت‌های ادبی بودلر به‌چشم می‌خورد. صحت تحلیل مسائل مطرح‌شده، سادگی و وضوح سبک، و بیان دقیق تجربه‌های گوناگون، بهشت‌های مصنوعی را به اثری برجسته تبدیل کرده است.