(در لغت عبری بهمعنی جانوران چهارپا) در عهد عتیق[۱]۱ (سِفر ایوب[۲]، ۴۰)، حیوانی که پروردگار از آن به نشانۀ قدرت یاد میکند؛ عموماً چنین تصور میشود که این حیوان اسب آبی بوده است. نام این حیوان اصطلاحاً بهمعنای غول یا هر مخلوق قدرتمندی بهکار میرود.
