پیمان کوچک قینارجه
پیمان کوچک قِیْنارْجِه
پیمان صلحی منعقدشده در ۱۷۷۴، در پایان جنگ شش سالۀ عثمانی[۱] و روسیه، در کوچک قینارجه (اکنون در بلغارستان). براساس این پیمان سیطرۀ بیرقیب امپراتوری عثمانی بر دریای سیاه[۲] پایان یافت و زمینه برای دخالت روسیه در امور داخلی امپراتوری عثمانی فراهم شد. کِرچ[۳] و چند بندر دیگر در دریای سیاه به روسیه تعلق گرفت، بقیۀ خانات کریمه[۴] استقلال یافت، و کشتیهای تجارتی روسیه، در آبهای عثمانی حق عبورومرور یافتند. مولداوی[۵] و والاکیا[۶] تحت نظارت عثمانی قرار گرفت. از امتیازهای بسیار بزرگی که روسیه براساس این پیمان بهدست آورد، نمایندگی پیروان کلیسای ارتدوکس[۷] بود که در قلمرو امپراتوری عثمانی زندگی میکردند. این پیمان مقدمۀ الحاق کریمه به روسیه (۱۷۸۳) و پایۀ دعاوی بعدی این کشور در حمایت از مسیحیان امپراتوری عثمانی بهشمار میرود.