بیماری لایم
بیماری لایْم (Lyme disease)
بیماری ناشی از اثر نیش کنه. همۀ دستگاه‌های بدن را درگیر می‌کند. نخستین‌بار در ۱۹۷۵ و با بروز بیماری در کودکان ساکن اطراف لایم[۱]، واقع در ایالت کونتیکتِ[۲] ایالات متحدۀ امریکا مشاهده و توصیف شد. ریزسازواره[۳]ای با نام بورلیا بورگدورفری[۴] عامل بیماری است. در ۱۹۸۲، بورکدورفر[۵] و باربر[۶] در امریکا این ریزسازواره را جدا کردند. بثورات جلدی قرمزرنگ به‌شکل چشم گاو[۷] در اطراف محل گزیدگی در دوسوم موارد بیماری دیده می‌شود. در صورتی که این علامت در مراحل اولیۀ بیماری وجود نداشته باشد، تشخیص آن از آنفلوآنزا مشکل است. اگر بیماری درمان نشود، مفاصل، دستگاه عصبی، قلب، کبد، کلیه‌ها، و چشم‌ها هم درگیر می‌شوند. بیماری به درمان با پنی‌سیلین[۸] و تتراسیکلین[۹] پاسخ می‌دهد. کنۀ ناقل بیماری ایکسوده دامینی[۱۰] است که روی بدن گوزن زندگی می‌کند، ولی مراحل زندگی بورلیا بورگدورفری در بدن موش طی می‌شود. در ۱۹۸۲، ۵۰۰ مورد بیماری لایم در امریکا گزارش شد، ولی پس از آن، شیوع بیماری بسیار افزایش یافته است. در ۱۹۹۶، بیش از ۱۶هزار مورد بیماری در سال گزارش شد. در ژوئن ۱۹۹۸، شورای مشورتی ادارۀ مواد غذایی و دارویی امریکا[۱۱] توصیه کرد استفاده تجاری از واکسنی جدید بر ضد بیماری لایم تأیید شود. این سازمان در دسامبر ۱۹۹۸ واکسن ضدبیماری لایم را تأیید کرد.