تابوریان

تابوریان (Taborites)

شاخه‌ای از هوسیان. اعضای گروهی از مبارزان مذهبی در بوهم (چک) که در ۱۴۲۰م جنبش اصلاح‌طلبی به راه انداختند و برای خود در جنوب پراگ، قلعه‌ای با بُرج و بارویی به نام تابور احداث کردند. نیکُلاس پلیموفی اولین اسقف فرقۀ تابوریان، کلیسای مُستقّل چِک را تأسیس کرد. در این کلیسا زبان چک جایگزین زبان لاتین شده بود، استحالۀ جوهری انکار می‌شد، روحانیان مسیحی اجازه داشتند ازدواج کنند و همۀ آیین‌ها و مراسم مذهبی به استثنای غسل تعمید و مراسم عِشای ربّانی نان و شراب منسوخ شد. فعّالیت‌های نظامی تابوریان و تخریب کلیساها به‌دست آنان چنان ابعاد گسترده‌ای یافت که سرانجام پیروان فرقۀ اوتراکیان که دیدگاه‌های مشابهی با تابوریان داشتند اما میانه‌رو بودند، نیز به نیروهای کاتولیک پیوستند و در ۱۴۳۴م نیروهای تابوریان را در لیپانی شکست دادند. با وجود کشته‌شدن فرماندۀ تابوریان در نبرد، این فرقۀ مذهبی همچنان به حیات خود ادامه داد تا این‌که در ۱۴۵۲م در نبردی سرنوشت‌ساز، پیروان فرقه شکست خوردند و قلعۀ نظامی آن‌ها نیز به‌تصرّف کاتولیک‌ها درآمد.