تارتینی، جوزپه (۱۶۹۲ـ۱۷۷۰)

تارتینی، جوزِپّه (۱۶۹۲ـ۱۷۷۰)(Tartini, Giuseppe)

نوازندۀ ویولن و آهنگ‌ساز ایتالیایی، زادۀ پیرانو در ایستریا (پیران کنونی در اسلووِنی). در آسّیزی تحصیل کرد و در ۱۷۲۱ تکنواز ویولن و رهبر ارکستر کلیسای سان آنتونیو در پادوا شد. در ۱۷۲۸ یک مدرسۀ ویولن در پادوا بنیاد گذاشت. تارتینی از بزرگ‌ترین استادان ویولن به‌شمار می‌رود. او را از کاشفان مستقل آواهای ترکیبی، معروف به آواهای تارتینی، می‌دانند؛ او متوجه شد وقتی دو نت هم‌زمان و به‌صورت کشیده اجرا می‌شوند، یک نت سوم به‌گوش می‌رسد. همچنین یک سبک آرشه‌کشی پدید آورد که هنوز هم کاربرد دارد. تارتینی حدود ۱۵۰ کنسرتو و ۱۰۰ سونات ویولن ساخت، که معروف‌ترین آن‌ها قهقهۀ شیطان است که پس از مرگش منتشر شد. او چند رسالۀ نظری هم نوشت، ازجمله اصول هارمونی موسیقایی (۱۷۶۷؛ ترجمه ۱۷۷۱).