تاسو، تورکواتو (۱۵۴۴ـ۱۵۹۵)

تاسّو، تورْکواتو (۱۵۴۴ـ۱۵۹۵)(Tasso, Torquato)

تاسّو، تورْکواتو

شاعر ایتالیایی. مؤلف شعر حماسی رمانتیک رهایی اورشلیم در جنگ صلیبی اول که در ۱۵۷۵ تکمیل و نخستین‌بار در ۱۵۸۱ منتشر شد؛ بعدها در این شعر تجدیدنظر کرد و آن را با نام فتح اورشلیم در ۱۵۹۳ به‌چاپ رساند. تاسو در سورّنتو، جنوب ایتالیا، زاده شد. هنگامی‌که پسر بچه بود با پدرش، برناردو تاسّوی شاعر، در تبعید سیاسی همراه شد و مدتی کوتاه را در دربار اوربینو گذراند، سپس در دانشگاه‌های پادوا و بولونیا تحصیل کرد. در همین سال‌ها بود که قصۀ سلحشوریرینالدو(۱۵۶۲) را نوشت. در ۱۵۶۵ به ملتزمین کاردینال لوئیجی دِ استه پیوست و با او به پاریس رفت و در آن‌جا آثار گروه شاعران پلیاد او را تحت تأثیر قرار داد. در ۱۵۷۲ دوک آلفونسو دِستۀ دوم در فِرّارا او را شاعر دربار خود کرد. در تابستان ۱۵۷۳ نمایش‌نامه‌اش، با نام آمینتا در فرّارا اجرا شد. در ۱۵۷۵ نخستین شکل از شکل‌های گوناگون منظومۀ حماسی خود،رهایی اورشلیم، را تکمیل کرد. اندکی بعد نشانه‌‌های عدم تعادل روحی در تاسّو پدید آمد که تا آخر عمر با او بود. در ۱۵۷۷، درپی عصبانیت شدید در محضر لوکرتسیا دِسته، مدت کوتاهی زندانی شد: دو سال بعد، پس از ناسزاگویی به دوک آلفونسو در ملاء عام، در بیمارستان روانی سانتا آنا به بند کشیده شد (۱۵۷۹ـ ۱۵۸۶). پس از آزادی (با اجازۀ آلفونسو)، با حمایت مردان و زنان سرشناس به سفرهایش ادامه داد و فرهنگستان و فرقه‌های مذهبی گوناگون از او استقبال کردند. سرانجام در صومعۀ سانتا اونوفریو، در رُم، اقامت کرد و پیش از آن که تصمیم پاپ کلمنت هشتم مبنی بر اعطای مقام ملک‌الشعرایی به او عملی شود درگذشت. از دیگر آثار اوست: ۲هزار نامه؛ ۲۸ گفت‌وگو دربارۀ موضوعات متنوع؛ رساله‌ای درباب شعر حماسی (۱۵۹۴)، بررسی انتقادی که توضیحی بر شعر اوست؛ نمایش‌نامۀ تورّیسموندو (۱۵۸۷)، براساس تراژدی ادیپ شاه، اثر سوفوکلس، شاعر یونانی؛ قافیه‌ها، شامل بیش از ۱۰۰۰ شعر کوتاه؛ و شعر بلند سپید او، هفت روز خلقت جهان.