تافاوا بالوا، الحاجی ابوبکر (۱۹۱۲ـ۱۹۶۶)
تافاوا بالوا، اَلْحاجی اَبوبَکْر (۱۹۱۲ـ۱۹۶۶)
سیاستمدار نیجریه‌ای و نخست‌وزیر آن کشور (۱۹۵۷ـ۱۹۶۶). در سپتامبر ۱۹۵۷ نخست‌وزیر شد و توانست تا سه سال بعد، یعنی تا هنگام استقلال نیجریه، این سِمَت را حفظ کند. در ۱۹۶۲ درپی بروز بحران سیاسی در منطقۀ شرقی کشور حالت اضطراری اعلام کرد. دو سال بعد، در جریان کودتایی ترور شد. در ۱۹۶۰ لقب سِر دریافت کرد. بالوا دورۀ تربیت معلم را گذراند و سپس در سِمَت مقام آموزشی در ادارۀ مستعمرات خدمت کرد. در ۱۹۴۶ عضو مجمع شمال[۱] شد و در ۱۹۵۱ به کنگرۀ مردمی شمال[۲] پیوست. پس از ورود به مجلس نمایندگان در ۱۹۵۲، وزیر کار شد (۱۹۵۲ـ۱۹۵۴) و از ۱۹۵۴ تا ۱۹۵۷ وزارت حمل‌ونقل را برعهده داشت.