ریاضت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Shahraabi (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

ریاضت (asceticism)

رياضت
رياضت
رياضت
رياضت
رياضت
رياضت

(به‌معنی رنج‌کشیدن و تحمل شداید) ترک لذات جسمی، مثلاً لذتِ خوردن و آشامیدن، عمل جنسی و احیاناً معاشرت با دیگران. اهل ریاضت غالباً به جهات و انگیزه‌های مذهبی و عرفانی خواستار ترک آسایش و تحمل رنج می‌شوند. حادترین شکل ریاضت خود‎آزاری بعضی از فقیرهای هندو و دراویش اسلامی است. بوداییان و صوفیان بر کفّ نفس و غلبه بر هواهای نفسانی و اندیشه‎های دنیایی به یاری مراقبه و تأمل تکیه می‎کردند. ریاضت‎ از آغاز نقشی مهم در حیات مسیحی، به‌ویژه در میان دیرنشینان، ایفا کرده است. در نهضت اصلاح کلیسا، مخالفت با ریاضت‌کشی به اوج خود رسید. ریاضت‎ دلایل گوناگون دارد؛ برخی ریاضت‎ مسیحی را به قصد تجربه‌کردن بعضی از رنج‎های مسیح متحمل می‌شده‌‌اند. هدف از این زهدورزی غالباًَ التزام به انضباطی برای تربیت و ریاضت‌دادن به بدن و آمادگی برای نادیده‌گرفتن نیازهای جسمانی در هنگام مراقبه و تأمل است. شاهزاده سیدارتا بودا[۱]، برای نیل به روشنگری[۲]، ریاضتی افراطی پیش گرفت، چنان‌که روز را با دانه‎ای برنج سرمی‎کرد؛ اما پس از آن‌که دریافت که این شیوه برای او روشنگری درونی نمی‌آورد، میانه‌روی[۳] را تعلیم داد که بر حسب آن، اعتدال و روزۀ گه‌گاهی، راه دسترسی به روشنی روح دانسته می‌شود. یوگا[۴] شیوه‎ای در تربیت و ممارست هندو است که هدفش رشد و تکامل از راه انضباط جسمانی و آسودن روح از بدن است، زیرا بدن همیشه بر آن است که مانع تکامل روح شود. نیل به نامیرایی هدف اصلی ریاضت‌کشی در چینِ روزگاران پیش بوده است. هنوز نیز بخشی از تمرینات راهبان تائوئیست[۵] چینی، کوهنوردی طولانی در کوهستان‌هایی با شیب تند است.

  1. Siddhartha Buddha
  2. enlightenment
  3. Middle Way
  4. Yoga
  5. Taoist