تبه

تِبِه (Thebe)

در اخترشناسی، قمر کوچک سیارۀ مشتری، و چهارمین قمر شناخته‌شده از سمت این سیاره. تقریباً هر دو روز زمینی سه بار و در فاصلۀ تقریبی ۲۲۲هزار کیلومتری بر گرد مشتری مدار می‌پیماید. مدار آن تقریباً دایره‌ای و موازی با استوای مشتری است. شکلی نامنظم دارد. بزرگ‌ترین قطر آن ۱۱۰ کیلومتر، و کوچک‌ترین قطرش ۹۰ کیلومتر است. تقریباً هیچ اطلاعی از ساختار درونی و ترکیبات شیمیایی آن در دست نیست، با این حال مقدار چگالی آن نشان می‌دهد که بخش بزرگی از آن به‌شکل آب یخ‌زده است. در واقع، تبه در بین چهار قمر کوچکی که نزدیک به مشتری مدار می‌پیمایند، کمترین چگالی را دارد. در عکس‌های تارِ موجود، تبه اندکی واضح‌تر از یک لکه به نظر می‌رسد و ممکن است شبیه به یک سیارک باشد. به‌سبب کوچکی بسیار، فاقد جو است. در ۱۹۸۰، دانشمند سیاره‌شناس امریکایی، استفان ساینوت، تبه را کشف کرد. او این قمر را هنگام بررسی عکس‌هایی یافت که فضاپیمای وُیِجِر ۱ در ۱۹۷۹ برداشته بود. تبه به نام یکی از پریان دریایی اساطیر یونان، دختر آسوپوس ایزد آب، نام‌گذاری شده است.