دوبوا، اوژن (۱۸۵۸ـ۱۹۴۰)
دوبوا، اوژِن (۱۸۵۸ـ۱۹۴۰)(Dubois, Eugene)
| اوژن دوبوا Eugene Dubois | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۵۸م |
| درگذشت | ۱۹۴۰م |
| ملیت | هلندی |
| تحصیلات و محل تحصیل | تحصیل در دانشگاه آمستردام |
| شغل و تخصص اصلی | دیرین شناس |
| گروه مقاله | مردم شناسی |
دیرین‌شناس[۱] هلندی. در ۱۸۹۱، بقایای گونه‌های اولیه انسان، انسان راست‌قامت (هومو ارکتوس)[۲]، معروف به انسان جاوه[۳]، را در اندونزی کشف کرد. او تصمیم گرفته بود به جست‌وجوی حلقۀ مفقوده[۴] در زنجیرۀ تکاملی بپردازد. در آن زمان، بقایای جانوران منقرض‌شده‌ای در حاشیۀ رودخانۀ سولو[۵]، واقع در جاوۀ شرقی[۶]، پیدا شده بود و او در آن‌جا دندان‌ها، جمجمه[۷] و استخوان ران[۸] یافت. دندان‌ها از نظر تکاملی حد واسط دندان‌های انسان و میمون بودند. استخوان ران قطعاً از آن انسان بود دو انتهای استخوان و راست بودن تنۀ آن نشان می‌داد که دارندۀ آن راست راه می‌رفته است. از جمجمه چنین برمی‌آمد که پوتکانتروپوس ارکتوس، نام اولیۀ آن، در مقیاس تکاملی در حد میانی تکامل میمون و انسان می‌زیسته است. امروزه تصور می‌رود که این موجود به انسان نزدیک‌تر بوده و هومو ارکتوس نامیده شده است. دوبو در آیدن[۹]، واقع در مرز بلژیک، زاده شد و در دانشگاه آمستردام درس خواند. در ۱۸۸۷، به بخش پزشکی ارتش پیوست و برای خدمت به جاوه، که مستعمره هلند بود، منتقل و از طرف دولت هلند به جست‌وجوی سنگواره‌های آن‌جا مأمور شد. در ۱۸۹۵، به اروپا بازگشت و در ۱۸۹۹، استاد دانشگاه آمستردام شد.