دویل
دوئِل (duel)
نبردِ رو‌در‌روی دو نفر با اسلحۀ سرد یا گرم. هر دوئلی معمولاً بر طبق قواعدی از پیش معین، با هدف تسویه‌حساب بر سر مسئله‌ای خصوصی، درمی‌گیرد. در اروپای قرون وسطا[۱]، دوئل روشی قانونی برای پایان‌دادن به اختلافات محسوب می‌شد. به‌تدریج تا قرن ۱۶ این روش عموماً منسوخ شد اما دوئل با شمشیر یا تپانچه، غالباً همراه با آداب و تشریفاتی، تا قرن ۲۰ در میان اشراف و نظامیان رواجِ غیررسمی داشت. در برخی از دانشگاه‌های آلمان کانون‌هایی مختص دوئل همچنان پابرجاست. دوئل در انگلستان در ۱۸۱۹ غیرقانونی اعلام شد.
- ↑ medieval Europe