دیزرایلی، بنجامین (۱۸۰۴ـ۱۸۸۱)
| بنجامین دیزرایلی Benjamin Disraeli | |
|---|---|
| زادروز |
۱۸۰۴م |
| درگذشت | ۱۸۸۱م |
| ملیت | انگلیسی |
| شغل و تخصص اصلی | سیاستمدار |
| شغل و تخصص های دیگر | رمان نویس |
| لقب | ارل |
| آثار | حقانیت قانون اساسی انگلستان (۱۸۳۵)؛ لوتار (۱۸۷۰) |
| گروه مقاله | ادبیات غرب |
دیزرایلی، بِنجامین (۱۸۰۴ـ۱۸۸۱)(Disraeli, Benjamin)
ارل اول بیکنزفیلد[۱]. سیاستمدار محافظه‌کار و رمان‌نویس انگلیسی. در ۱۸۳۷ به نمایندگی پارلمان انتخاب و در دوران نخست‌وزیری لُرد داربی[۲] در ۱۸۵۲، (۱۸۵۸ـ۱۸۵۹)، و (۱۸۶۶ـ۱۸۶۸) وزیر خزانه‌داری بود. در ۱۸۶۸ و بار دیگر از ۱۸۷۴ تا ۱۸۸۰ نخست‌وزیر انگلستان بود. سیاست‌های امپریالیستی او هند را مستقیماً زیر سلطۀ استعماری انگلستان درآورد. دیزرایلی در خرید سهام کانال سوئز و به‌دست‌گرفتن کنترل این آبراه شخصاً دست داشت. تأسیس تشکیلات مرکزی حزب محافظه‌کار[۳] از ابتکارات شخصی اوست. کتاب‌های سه‌گانۀ پرخواننده و سیاسی‌اش،کانینگزبی[۴] (۱۸۴۴) وسیبیل[۵] (۱۸۴۵)، و تَنْکْرِد[۶] (۱۸۴۷)، حاکی از تمایلاتش به اصلاحات اجتماعی است. دیزرایلی پس از مدتی کار در یک دفتر مشاور حقوقی چند رمان، ازجمله ویویان گری[۷] (۱۸۲۶)، کانتارینی فلمینگ[۸] (۱۸۳۲)، و جزوه‌ای با نام «حقانیت قانون اساسی انگلستان[۹]» (۱۸۳۵) را نوشت. پس از چهار بار تلاش ناموفق سرانجام در ۱۸۳۸ به پارلمان راه یافت. نمایندگان ابتدا ظاهر و لباس بسیار آراسته‌اش را به مسخره گرفتند، اما زمانی‌که اولین نطق پارلمانی‌اش در سروصدا و فریادها ناشنیده ماند، دیزرایلی خطاب به نمایندگان گفت روزی فرا خواهد رسید که به سخنان من گوش دهید. دیزرایلی پس از آن‌که در کابینۀ پیل[۱۰] راه نیافت، به‌منظور زیر نظر داشتن نظرات محافظه‌کارانۀ نخست‌وزیر، گروه انگلستان جوان[۱۱] را تشکیل داد. پس از بازنشسته‌شدن لرد داربی در ۱۸۶۸، دیزرایلی نخست‌وزیر شد، اما چند ماه بعد در انتخابات عمومی از گلدستون[۱۲] شکست خورد. درخلال شش سالی که دیزرایلی رهبر حزب مخالف بود، رمان دیگری با نام لوتار[۱۳] (۱۸۷۰) نوشت و تشکیلات مرکزی حزب محافظه‌کار را پایه‌گذاری کرد که پیش‌الگوی تشکیلات مدرن حزب است. در ۱۸۷۴ برای بار دوم با اکثریت آرا نمایندۀ نخست‌وزیر شد. به ابتکار شخصی سهم کنترل‌کنندۀ کانال سوئز را از خدیو مصر خریداری کرد، عنوان ملکه هند[۱۴] را بر عناوین ملکۀ انگلستان افزود و ولیعهد انگلستان را برای اولین دیدار از هند فرستاد. در ۱۸۷۶ لقب ارل دریافت کرد. شورش ۱۸۷۶ بلغارستان و در پی آن جنگ روس و عثمانی[۱۵] (۱۸۷۷ـ۱۸۷۸) به نبرد سیاسی بین دیزرایلی و گلدستون، رهبر لیبرال، منجر شد که در ۱۸۷۸ در کنگرۀ برلین[۱۶] پایان یافت. دیزرایلی در مقام رئیس هیئت نمایندگی انگلستان در این کنگره، صلح و جزیرۀ قبرس را برای کشورش به ارمغان آورد. دولت دیزرایلی در انتخابات ۱۸۸۰ شکست خورد. وی یک سال بعد درگذشت.