سوک
سوک (Sauk)
از اقوام سرخ‌پوست امریکا، با جمعیتی نزدیک به ۲,۵۰۰ تن (۱۹۹۰). زبانشان به گروه زبان‌های آلگونکوئین[۱] تعلق دارد. در ۱۸۳۲، به‌همراه دو گروه بسیار نزدیک به ایشان، یعنی فاکس[۲] و کیکاپو[۳]، جنگی را به رهبری بلک هاوک[۴] (شاهین سیاه) برضد مهاجران به‌راه انداختند. سوک‌ها در اصل در ویسکانسین[۵] زندگی می‌کردند و در ۱۶۶۷ در آن‌جا با فرانسوی‌ها رو‌به‌رو شدند. آن‌ها در روستاهای دایم متشکل از خانه‌هایی مسقّف با ساقه‌های توت می‌زیستند و در تابستان ذرت، لوبیا و کدو می‌کاشتند. در زمستان به گروه‌های خانوادگی تقسیم می‌‌شدند و در جلگه‌ها گاومیش (بوفالو) شکار می‌کردند و در کلبه‌هایی از نی با سقف گِلی زندگی می‌کردند. مهم‌ترین مراسم مذهبی آن‌ها میدویوین[۶] نام داشت که در بسیاری از قبایلِ گریت لیکس (دریاچه‌های بزرگ)[۷] مشترک بود؛ میدویوین جشن سالانۀ یک سازمان دینی مخفی بود موسوم به «جامعۀ بزرگ شفاگری[۸]». در این مراسم اعضا از ارواح کمک می‌خواستند تا بیماران را شفا دهند و از قبیله حفاظت کنند. بسیاری از مناسک زیر نظارت طایفه‌های مردسالار اجرا می‌شد و استفاده از بقچه‌های مقدس پزشکی، محتوی مجموعه‌ای از اشیای جادویی، واجب بود. سازمان سیاسی شامل شورایی از مشایخ می‌شد که با رؤسای موروثی مشاوره می‌کرد. این رؤسا در زمان جنگ جایشان را به رؤسای جنگ می‌دادند. در قرن ۱۸، سوک‌ها در میسوری، در حاشیۀ رود میسی‌سیپی، مستقر شدند. در ۱۸۰۴، گروه کوچکی از رؤسا اکثر زمین‌های آن‌ها را به امریکا واگذار کردند. سرخ‌پوستان، که نمی‌توانستند این پیمان را لغو کنند، درگیری‌هایی را آغاز کردند که در ۱۸۳۲ به جنگ بلک هوک انجامید و پس از آن ناچار بقیۀ زمین‌های خود را نیز واگذار کردند و به آیووا[۹] کوچیدند. آن‌ها بعدها به کانزاس[۱۰] مهاجرت کردند و در اواخر قرن ۱۹ در اوکلاهما[۱۱] ساکن شدند.