عمان
عَمّان
پایتخت و مرکز صنعتی مهم اردن، به فاصلۀ ۸۰کیلومتری شمال شرقی بیت‌المقدس (اورشلیم)، با ۲,۶۷۷,۵۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). از مراکز مهم ارتباطی است، که مسیرهای بازرگانی قدیمی خاورمیانه را به‌هم مرتبط می‌کند. بروز آشوب‌های فلسطین (۱۹۴۸، ۱۹۶۷، و ۱۹۷۳) و هجوم سیل‌آسای پناهندگان بر جمعیت عمّان افزود. با آغاز قرن جدید، این شهر مدرن توسعه یافت و از روستایی چرکسی[۱]، واقع در خرابه‌های شهری قدیمی، به یک مرکز بزرگ شهری تبدیل شد. بیشتر نبردهای فلسطینی‌‌ها و ارتش اردن در ۱۹۷۰، در عمّان اتفاق افتاد. در اواخر جنگ جهانی اول، بریتانیا عمّان را از تصرف ترکیه خارج کرد. آن‌ها سلط را به‌صورت قرارگاه نظامی خود درآوردند و در مارس ۱۹۱۸ به عمّان حمله کردند و پیش از بازگشت به پشت خط مرزیِ رود اردن، پل‌ها و خطوط راه‌آهن را منهدم کردند و ۱۰۰۰ نفر را به اسارت گرفتند. بریتانیا مجدداً در آوریل ۱۹۱۸ به عمّان یورش برد، ولی به‌علت بدقولی اعراب در کمک به آن‌ها، به‌رغم گرفتن ۱۰۰۰ اسیر، از محدودۀ سلط فراتر نرفتند. سپس در سپتامبر ۱۹۱۸ نیروهای بریتانیایی به فرماندهی ژنرال آلِن‌بی[۲] توانستند عمّان را تا پایان نبرد فلسطین در تصرف خود نگه دارند.