عون، میشل (۱۹۳۵)
عُون، میشِل (۱۹۳۵)(Aoun, Michel)
نظامی لبنانی و سیاستمدار مسیحی مارونی، از ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۰ رئیس‌جمهور لبنان. در مقام فرماندۀ ارتش لبنان، بی‌پشتیبانی مسلمانان به ریاست‌جمهوری رسید و منصب جدیدش به درگرفتن جنگی داخلی میان مسیحیان و مسلمانان سرعت بخشید. عدم تمایل او به پذیرش توافق صلحی که در ۱۹۸۹ اتحادیۀ عرب[۱] بانی آن شد، او را هرچه بیشتر در انزوا قرار داد تا این که در سال بعد تسلیم فشارهای نظامی شد. در ۱۹۹۱، لبنان را ترک کرد و در همان سال دولت جدید لبنان او را بخشید. عون، که زادۀ بیروت است، نخست به ارتش لبنان پیوست و در ۱۹۸۴ جوان‌ترین فرماندۀ این ارتش بود. در ۱۹۸۸، وقتی که جوامع مسیحی و مسلمانان لبنان نتوانستند بر سر جانشین مارونی امین جمیّل، رئیس‌جمهور قبلی (چنان که در قانون اساسی این کشور مقرر شده است)، با هم به توافق رسند، جمیّل یکجانبه عون را به ریاست‌جمهوری تعیین کرد. این اقدام سبب شد که دولت مسلمان رقیبی روی کار آید و نهایتاً جنگ داخلی درگیرد. عون، که مصمم بود کشورش را از زیر سلطۀ سوریه آزاد کند، در کاخ ریاست‌جمهوری در انزوا قرار گرفت و مصرّانه با طرح صلح ۱۹۸۹، که نمایندگان پارلمان لبنان تحت نظارت اتحادیۀ عرب آن را کارسازی کرده بودند، مخالفت کرد. او پس از مقاومت دربرابر دولتِ نخست‌وزیر سلیم‌الحص به‌رغم مخالفت‌های نیرومند نظامی، در اکتبر ۱۹۹۰ به سفارت فرانسه پناهنده شد، اما لبنانی‌ها به او اجازۀ پرواز به پاریس ندادند تا پول‌هایی را که ادعا می‌شد با تقلب به‌دست آورده است به دولت بازگرداند. سرانجام، در اوت ۱۹۹۱، لبنان را به قصد تبعید در فرانسه ترک و در همان سال دولت لبنان او را عفو کرد.
- ↑ Arab League