سیمون، ژول فرانسوا (۱۸۱۴ـ۱۸۹۶)
سیمون، ژول فرانسوا (۱۸۱۴ـ۱۸۹۶)(Simon, Jules Francois)
سیاستمدار و فیلسوف فرانسوی. نخست‌وزیر فرانسه (۱۸۷۶ـ۱۸۷۷). در مقام وزیر کشور، بر مخالفت لئون گامبتا[۱] با شرایط صلح پس از جنگ فرانسه و پروس (۱۸۷۰ـ۱۸۷۱) فائق آمد. سیمون در ۱۸۳۹ استاد فلسفۀ دانشگاه سوربون[۲] شد، ولی بعد به‌سبب عقاید آزادی‌خواهانه‌اش از کرسی استادی محروم گردید. پس از سقوط امپراتوری، وزیر آموزش همگانی در دولت موقت شد. در ۱۸۷۵ به عضویت فرهنگستان فرانسه درآمد و سناتور مادام‌العمر شد. پس از استعفای ژول دوفور[۳] در ۱۸۷۶ به نخست‌وزیری منصوب شد، ولی سیاست مصالحه‌جویانۀ او و دشمنی جمهوری‌خواهان با او ترس و نگرانی ماکماهون، رئیس‌جمهور فرانسه، را برانگیخت که عملاً سیمون را به استعفا فرا خواند (۱۸۷۷).