سینه راما
سینه راما (cinerama)
روش فیلم‌برداری برای نمایش فیلم بر روی پردۀ عریضِ سینما. این روش را فرد والر[۱]، از کارکنان بخش جلوه‌های ویژۀ شرکت پارامونت[۲]، در ۱۹۳۷ ابداع کرد. در این شیوه برای ثبت و نمایش تصاویر از سه دوربین و سه دستگاه نمایش ۳۵میلی‌متری استفاده می‌شد؛ هر صحنه را با سه دوربین فیلم‌برداری می‌کردند و با سه دستگاه، بر پرده‌ای بسیار عریض، نمایش می‌دادند به‌شکلی که کنارۀ هر تصویر با کنارۀ تصویر دیگر هم‌پوشی می‌یافت و صحنه بسیار عریض به‌نظر می‌رسید. نخستین فیلم سینه‌راما فیلم سفرنامه‌ای[۳] این است سینه‌راما[۴] (۱۹۵۲) بود و نخستین فیلم بلندی که با این روش ساخته شد، فیلم داستانی‌ای بود با نام چگونه غرب تسخیر شد[۵] (۱۹۶۲). تا نیمۀ دهۀ ۱۹۵۰ صدها سالن نمایش سینه‌راما در سراسر امریکا و نیز در ژاپن، انگلستان، ایتالیا و فرانسه فعال بود. پردۀ سینه‌راما دست‌کم ۱.۵ متر طول و ۷.۵ متر عرض داشت. ولی این جاذبه چندان نپایید و فیلم ۷۰میلی‌متری، که ابزار آن یک دوربین بود، جای سینه‌راما را گرفت. تا ۱۹۶۷ همۀ سالن‌های سینه‌راما در جهان تعطیل شد.