شبولت
شِبّولِت (Shibboleth)
در عهد عتیق[۱] (داوران ۶:۱۲)، کلمه‌ای که جِلعادیان[۲] با آن افرایمیان را می‌آزمودند. در جنگ میان آنان، افرایمیان شکست خوردند و گریختند. از آن پس مأموران جلعادی از اشخاص ناشناس می‌خواستند که کلمۀ شبّولت را ادا کنند و اگر ایشان آن را سبّولت تلفظ می‌کردند پی می‌بردند که اَفرایمی[۳] است و آنان را می‌کشتند.