روان پریشی
روان‌پریشی (psychosis)
اصطلاحی کلی برای بیماری‌های روانی شدید. شخص روان‌پریش نمی‌تواند مرز خیال و واقعیت را تمیز دهد. هذیان و توهم، اختلال در ادراک و تفکر، و نیز اختلال رفتار از علایم آن است. ناهنجاری‌های ادراکی به توهم می‌انجامد؛ بیمار چیزهایی را حس می‌کند که واقعیت ندارند. گاهی این افراد خود را دارای قوای فوق طبیعی می‌دانند. اسکیزوفرنی[۱] شایع‌ترین نوع روان‌پریشی است. علایم روان‌پریشی ممکن است در افسردگی‌های شدید نیز مشاهده شود. روان‌پریشی در اطفال نادر است. شروع آن معمولاً بین ۲۰ تا ۲۵سالگی است. مؤثرترین درمان دارویی آن تجویز داروهای آرام‌بخش است. این داروها ترکیبات شیمیایی مغز را تغییر می‌دهند و به‌ویژه در ترشح دوپامین[۲]، ناقل عصبی که احتمال می‌رود در مغز بیمار روان‌پریش بیش از حد ترشح شود، تأثیر می‌گذارد.