آدامز، گری (۱۹۴۸)
آدامز، گِری (۱۹۴۸)(Adams, Gerry)
| گری آدامز Gerry Adams | |
|---|---|
| زادروز |
بلفاست ۱۹۴۸م |
| ملیت | ایرلندی |
| شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
| آثار | سلول یازدهم (زندگی نامه خودنوشت، ۱۹۹۰م) ؛ گری آدامز: پیش از پگاه (زندگی نامه ۱۹۹۶) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(نام اصلی: جرارد آدامز) سیاستمدار ایرلند شمالی، رئیس شین فین[۱] (جناح سیاسی ارتش جمهوری‌خواه ایرلند[۲])، از ۱۹۷۸. آدامز زادۀ بلفاست[۳] و فرزند یکی از فعالّان ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود. آدامز از نوجوانی درگیر مسائل سیاسی ایرلند شمالی شد. در ۱۹۷۱، نخستین مقام فرماندهی خود را در ارتش جمهوری‌خواه ایرلند برعهده گرفت. در ۱۹۸۳، در مقام نمایندۀ غرب بلفاست، به عضویت پارلمان انگلستان انتخاب شد، اما از ادای سوگند وفاداری به ملکۀ انگلستان سر باز زد و کرسی خود را نیز در وستمینستر[۴] خالی گذاشت. در ۱۹۹۲، کرسی نمایندگی‌اش را از دست داد، اما بار دیگر در ۱۹۹۷ مقام خود را به‌دست آورد و این‌بار هم کرسی خود را در پارلمان خالی گذاشت. او از چهره‌های اصلی مذاکرات صلح ایرلند بوده است. از ۱۹۴۴، برای ترویج آرمان شین‌فین و یکپارچگی همۀ بخش‌های ایرلند، به کشورهای مختلف، به‌ویژه امریکا، سفر کرد. در ۱۹۹۴، معمار اصلی آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند بود و در ۱۹۹۷، در مذاکرات چندجانبه با دولت انگلستان شرکت کرد و در روز جمعۀ نیک[۵]، مقارن با ۱۰ آوریل ۱۹۹۸، این مذاکرات به صدور توافق‌نامه‌ای انجامید که همۀ طرف‌ها آن را پذیرفتند و سپس در یک همه‌پرسی، که همزمان در ایرلند شمالی و جمهوری ایرلند برگزار شد، به تأیید مردم رسید. از ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۷ به اتهام مشارکت در فعالیت‌های تروریستی در زندان به سر برد. در ۱۹۹۳، فاش شد که دربارۀ امکان حصول راه‌حلی سیاسی با جان هیوم[۶]، رهبر حزب سوسیال دموکرات[۷] و رهبر حزب کارگر[۸] و نمایندگان دولت انگلستان مذاکراتی کرده است. در اوت ۱۹۹۴، که آدامز آتش‌بس ارتش جمهوری‌خواه ایرلند را اعلام کرد، دولت انگلستان کلیۀ محدودیت‌هایی را که از ۱۹۸۸ برای حضور او در مجامع عمومی و آزادی مسافرت به خاک اصلی انگلستان برقرار کرده بود، از میان برداشت. عدم تمایل ارتش جمهوری‌خواه ایرلند به کنار گذاشتن سلاح‌های خود مگر پس از عقب‌نشینی کامل سربازان انگلیسی از ایرلند شمالی، به تأخیر مذاکرات همه‌جانبۀ صلح در ۱۹۹۵ انجامید و از سرگیری خشونت‌های ارتش جمهوری‌خواه ایرلند در فوریۀ ۱۹۹۶ به اعتبار او لطمه زد و بر روند صلح سایه‌ای از تردید افکند. بر آدامز خرده گرفته می‌شد که چرا این خشونت‌ها را محکوم نمی‌کند. بااین‌حال، در سپتامبر ۱۹۹۸، وی در استورمانت[۹]، واقع در بلفاست، با دیوید تریمبل[۱۰]، رهبر وحدت‌خواهان آلستر[۱۱]، دیدار کرد، که نخستین ملاقات میان رهبران طرفینِ منازعۀ ایرلند شمالی پس از چندین نسل بود. آثار بسیاری دربارۀ نهضت جمهوری‌خواهی در ایرلند پدید آورده است. آدامز تجربه‌هایش را در زندگی‌نامۀ خودنوشتی با عنوان سلول یازدهم[۱۲] (۱۹۹۰) و زندگی‌نامه‌ای با نام گری آدامز: پیش از پگاه[۱۳] (۱۹۹۶) بازگو کرده است.