ساییدگی مفصل

ساییدگی مفصل (osteoarthritis)

(یا: آرتروز) شکل تحلیل‌برندۀ التهاب مفاصل. بیشتر مفصل‌های بزرگی را مبتلا می‌کند که وزن را تحمل می‌کنند. زانو یا مفصل بالای ران از آن جمله‌اند. بیماری در سنین بالا و غالباً در مفصل‌هایی که قبلاً تحت فشار بوده یا آسیب دیده‌اند ظاهر می‌شود. یک یا چند مفصل خشک‌شده ممکن است به‌‌شدت دردناک شوند. این حالت بیشتر پس از دوران میانسالی و در دوران سالمندی دیده می‌شود و در مردها شایع‌تر است. درمان با جراحی تعویض مفصل تقریباً همیشه موفق است. (← آرتریت روماتوئید). در ورزشکاران به هنگام پیری ساییدگی مفصل در بعضی از مفاصل خاص بروز می‌کند. دوندگان دو با مانع بیشتر دچار ساییدگی مفصل بالای ران می‌شوند. در فوتبالیست‌ها، ساییدگی مفاصل زانو و مچ پا شایع است. ناهنجاری‌های ساختمانی مفصل‌ها براثر شکستگی‌هایی که مفصل را درگیر می‌کنند یا براثر نامناسب بودن راستای استخوان‌های دراز، فرد را مستعد ساییدگی مفصل می‌کند.

درمان. روش‌های درمانی فعلی عمدتاً نگه‌دارندهاند. اساس این درمان‌ها استفاده از مسکن‌ها و داروهایی است که، مثل ایندومتاسین، اختصاصاً اثر ضدالتهاب بر مفصل دارند. فیزیوتراپی هم روشی مؤثر است. نابرابری طول ساق پاها براثر انقباض طولانی‌مدت ماهیچه‌ها یا درهم‌فشردگی استخوان را با کفش‌های مخصوصی با کفی برجسته اصلاح می‌کنند. گاه نیز عمل جراحی لازم است.

 

---