روژه دوم (۱۰۹۵ـ۱۱۵۴م)
| روژه دوم Roger II | |
|---|---|
| زادروز |
۱۰۹۵م |
| درگذشت | ۱۱۵۴م |
| ملیت | اهل سیسیل |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
| خویشاوندان سرشناس | روژه اول، کنت سیسیل (پدر) |
روژۀ دوم (۱۰۹۵ـ۱۱۵۴م)(Roger II)
پادشاه سیسیل (حک: ۱۱۳۰ـ۱۱۵۴م)؛ پسر دوم روژۀ اول[۱]، کنت سیسیل (۱۰۳۱ـ۱۱۰۱م). قبل از آن‌که پاپ اینوکنتیوس دوم[۲] ( ـ۱۱۴۳م) تاج شاهی بر سر او نهد، بر کل متصرفات نورمان‌ها[۳] در ایتالیا سیطره داشت. با سپاه دریایی‌اش مالت[۴] و بخش‌هایی از شمال افریقا را فتح کرد و متصرفات بیزانس[۵] در شرق مدیترانه را مورد تاخت‌وتاز پیاپی قرار داد. دربارش در پالرمو[۶] کانونی فرهنگی و محل تردد آزادانۀ دانشوران لاتینی و یونانی و مسلمان بود. روژه در ۱۱۰۵م جانشین برادرش، سیمون[۷]، کنت سیسیل شد. در ۱۱۲۲م کالابریا[۸] را از پسرعموهایش گرفت و شورش بارون‌های آن‌جا را فرونشاند. پس از مرگ پسرعمویش، دوک ویلیام[۹]، نوه روبر ژیسکار[۱۰]، در ۱۱۲۷م به مقام دوکی آپولیا رسید. پاپ هونوریوس دوم[۱۱] ( ـ۱۱۳۰م) در ۱۱۲۸م او را به مقام دوکیِ آپولیا، کالابریا و سیسیل رساند و دو سال بعد به‌استناد مرجعیت ناپاپ[۱۲]، آناکلتوس دوم[۱۳]، پادشاه سیسیل شد. در ۱۱۳۹م پس از به اسارت گرفتن پاپ اینوکنتوس دوم او را به تأیید این عنوان و پذیرش حاکمیتش بر متصرفات نورمان‌ها در ایتالیا واداشت. پس از سرکوب شورش‌هایی چند، در ۱۱۴۰م جامع‌القوانینِ آریانو[۱۴] را برای آرام‌سازی قلمرواش وضع کرد. روژه به نیت ایجاد امپراتوری‌ای در مدیترانه به‌جای امپراتوری بیزانس، با ناوگانی قوی مالت را تسخیر کرد و بر شمال افریقا، از طرابلس[۱۵] تا تونس[۱۶]، چیره شد. روژه گرچه در حکومت‌داری تابع الگوی استبدادی بیزانس بود، همزیستی فرهنگ‌ها و ادیان را تشویق می‌کرد. در نتیجۀ وصلت دخترش، کنستانس[۱۷]، با هانری ششم، فرمانروای آتی امپراتوری مقدس روم، پس از مرگ ویلیام دوم، نوۀ روژه، در ۱۱۸۹م مملکت سیسیل نصیب هانری شد. نام او در مآخذ اسلامی به‌صورت رُجار ضبط شده است.