روستروم
روسْتروم (rostrum)
در روم قدیم، سکویی که از پشت آن سخنرانان برای مردم خطابه ایراد می‌کردند، و بین فوروم[۱] (میدان عمومی) و کُمیتیوم[۲] (محل اصلی اجتماع سیاسی) قرار داشت. وجه تسمیه‌اش آن بود که با دماغه‌های کشتی‌های به‌غنیمت گرفته‌شده از آنتیوم[۳] در ۳۳۸پ‌م آراسته شده بود (روستروم به لاتینی به‌معنای دماغۀ کشتی است). یولیوس سِزار روستروم جدیدی را در منتهی‌الیه ضلع غربی فوروم برپا کرد.