سرکوب کننده ایمنی
سرکوب‌کنندۀ ایمنی (immunosuppressive)
هر نوع دارو با خاصیت سرکوب پاسخ ایمنی طبیعی بدن در برابر عفونت‌ها یا بافت‌های بیگانه. این ترکیبات در درمان بیماری‌های خودایمنی[۱] (← خودایمنی)، شیمی‌درمانی سرطان‌های خون[۲]، لنفوم[۳] (سرطان غدد لنفاوی) و سایر سرطان‌ها، و برای جلوگیری از رد پیوند کاربرد دارند. سرکوب دستگاه ایمنی احتمال بروز عفونت را در بیماران به‌شدت افزایش می‌دهد.