بلیس، آرتور (۱۸۹۱ـ۱۹۷۵)
بلیس، آرتور (۱۸۹۱ـ۱۹۷۵)(Bliss, Arthur)
آرتور بلیس Arthur Bliss | |
---|---|
زادروز |
۱۸۹۱ م |
درگذشت | ۱۹۷۵ م |
ملیت | انگلیسی |
شغل و تخصص اصلی | رهبر ارکستر |
آثار | یک سمفونی رنگ (۱۹۲۲)؛ موسیقی برای باله های کیش و مات (۱۹۳۷)؛ معجزه در گربالز (۱۹۴۴) |
گروه مقاله | موسیقی |
رهبر ارکستر[۱] و آهنگساز انگلیسی. در ۱۹۵۳ درجۀ استادی موسیقی ملکه[۲] را دریافت کرد. ازجمله آثار اوست: یک سمفونی رنگ[۳] (۱۹۲۲)، موسیقی برای بالههای کیش و مات[۴] (۱۹۳۷)، معجزه در گُربالز[۵] (۱۹۴۴)، و آدام صفر[۶] (۱۹۴۶)، اپرای المپیها[۷] (۱۹۴۹) و موسیقی فیلمهایی مانند چیزهای آینده[۸] (۱۹۳۵). در ۱۹۱۸ نخستین اجرای رگتایم[۹] اثر استراوینسکی[۱۰] را برای یازده ساز رهبری کرد. بلیس در کالج راگبی[۱۱] و پمبروک[۱۲]، کیمبریج، تحصیل کرد و استاد موسیقیاش در آنجا چارلز وود[۱۳] بود. در ۱۹۱۳ وارد کالج سلطنتی موسیقی[۱۴] لندن شد و زیرنظر چارلز استَنفورد[۱۵]، رالف وُئَن ویلیامز[۱۶]، و گوستاو هولست[۱۷] تحصیل کرد، اما در ۱۹۱۴ به ارتش پیوست و تا ۱۹۱۸ در خدمت نظام بود. در ۱۹۲۱ استاد آهنگسازی کالج سلطنتی موسیقی شد، اما سال بعد تمام وقت خود را برای آهنگسازی اختصاص داد و دیگر هیچ شغل رسمیای نداشت تا ۱۹۴۱ که بهسمت سرپرست موسیقی در بیبیسی[۱۸] استخدام شد، و در ۱۹۴۵ از این شغل نیز به نفع ویکتور هِلی ـ هاچینسون[۱۹] کنارهگیری کرد. نخستین تجربههایش را رسانۀ موسیقایی غیرمعمول، مانند کنسرتو برای تنور، پیانو، سازهای زهی، و کوبهای و راه[۲۰] برای سوپرانو و ارکستر مجلسی ساخت. موسیقی نخستین او ظاهری مینیاتوری دارد اما بعدها بر فرمهای بزرگتر تسلط یافت. با ساخت سمفونی رنگ، مقدمه[۲۱] و آلگرو[۲۲]، و کنسرتوی ویولن[۲۳] تاحدی موفق شد خود را همتای ادوارد الگار[۲۴] قرار دهد. خاطرات خود، آنطور که بهیاد دارم[۲۵]، را در ۱۹۷۰ منتشر کرد.
- ↑ conductor
- ↑ Master of Queen’s Music
- ↑ A Colour Symphony
- ↑ Checkmate
- ↑ Miracle in the Gorbals
- ↑ Adam Zero
- ↑ The Olympians
- ↑ Things to Come
- ↑ Ragtime
- ↑ Stravinsky
- ↑ Rugby
- ↑ Pembroke
- ↑ Charles Wood
- ↑ Royal College of Music
- ↑ Charles Stanford
- ↑ Ralph Vaughan Williams
- ↑ Gustav Holst
- ↑ BBC
- ↑ Victor Hely-Hutchinson
- ↑ Rout
- ↑ Introduction
- ↑ Allegro
- ↑ violin concerto
- ↑ Edward Elgar
- ↑ As I Remember