کشت دایم
کِشت دایم (permaculture)
معادلی برای کشاورزی پایا[۱]. روشی در کشاورزی که در آن، بهجای آنکه مانند کشاورزی فشردۀ[۲] امروزی مستقل از اکوسیستمهای طبیعی عمل کنند، از آن تقلید میکنند. این شیوه در هندوستان، نپال، و معدودی محوطۀ شهری در کشورهای غربی، برای صرفهجویی در هزینههای حملونقل، به کار میرود. کشاورزی دایم از فنونی، نظیر پوشاندن پای درخت یا بوته بهجای کندن و گودکردن خاک، استفاده از گونههای بالارونده و مینیاتوری بهمنظور حداکثر استفاده از پیوندهای سودمند در فضایی محدود، استفاده از حداقل نیروی کار و مادۀ شیمیایی بهره میگیرد. کشت دایم را نخستینبار بیل مولیسون[۳]، اکولوژیست استرالیایی، در ۱۹۷۴ بهکار برد. تا ۱۹۹۲، ۵۴ مرکز آموزش کشت دایم در سراسر جهان احداث شده بود.