آرنولد برشایی
آرْنولدِ برِشایی (۱۱۰۰ـ ۱۱۵۵م)(Arnold of Brescia)
مصلح دینی و راهب اوگوستینی[۱] ایتالیایی. بر ثروتاندوزی کلیسای کاتولیک خرده گرفت و بدینسبب به دارش آویختند، جسدش را سوزاندند و خاکسترش را در رود تیبر[۲] ریختند. در خانوادهای اشرافی در برشا[۳]بهدنیا آمد و در پاریس، احتمالاً نزد آبِلار[۴]، درس خواند. پس از بازگشت به ایتالیا کسوت رهبانی به تن کرد. سن برنار کلروویی[۵] به پیروی از آبلار متهمش کرد و همچون آبلار محکوم شد (۱۱۴۰م) و به زوریخ پناه برد. او پس از بازگشت به رم[۶] (۱۱۴۵م)، به نهضت جمهوریخواهان[۷] پیوست و بیامان به روحانیان تاخت و حق ثروتداشتن آنان را بهشدت رد کرد. بههمین سبب، پاپ ائوگنيوس سوم[۸] تکفیرش کرد (۱۱۴۸م). با جلوس هادریانوس چهارم (نیکلاس بریکسپیر)[۹] بر تخت پاپی، آرنولد ناگزیر به کامپانیا[۱۰] گریخت. در ۱۱۵۵م امپراتور فردریک بارباروسا[۱۱] وی را با اتهام شورشیِ سیاسی دستگیر کرد، به رم برگرداند و به دارش آویخت.