آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان جا ۱۳۴۹ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۲۳ توسط Mohammadi2 (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آتش اصفهانی، حسن (اصفهان ۱۲۸۴ـ همان‌جا ۱۳۴۹ق)

متخلص به بی‌نوا و آتش، شاعر ایرانی. از شاگردان ملک‌الشعرای عنقا و آشفتۀ اصفهانی بود. به سبک هندی شعر می‌گفت و پیرو کلیم اصفهانی و صائب تبریزی بود. دیوان اشعارش، که بیشتر غزلیات اوست، به‌چاپ رسیده است (اصفهان، ۱۳۲۱ و ۱۳۳۶ش).