گورکا

گورْکا (Gurkha)

(یا: گورخا) عضو هر یک از چندین قومی که در کوه‌های نپال زندگی می‌کنند، شامل: گورونگ، لیمبو، ماگار، رای، و تامانگ. افراد جوان گورکا از ۱۸۱۵ به‌منزلۀ سرباز در ارتش‌های بریتانیا و هند خدمت می‌کردند. اکثر آنان مغول ـ تبتی‌اند، اما به زبان «خاسی»، از لهجه‌های شمال هند، سخن می‌گویند. مهاجمان مسلمان این اقوام را از «راجپوتانا» بیرون راندند و آنان نپال را فتح کردند (۱۷۶۷ـ۱۷۶۸). کمپانی هند شرقی در ۱۸۱۴ با آنان جنگید و بر دامنه‌های جنوبی هیمالیا سلطه یافت، اما استقلال نپال را به رسمیت شناخت. تمامی دَه هنگ گورکا در جنگ جهانی اول در مناطقی همچون جبهۀ غرب، خاورمیانه، و مرزهای شمال غربی هند خدمت کردند. در جنگ جهانی دوم آنان در افریقای شمالی، ایتالیا، برمه، و مالایا جنگیدند. هنگامی‌ که هند و پاکستان در ۱۹۴۷ به استقلال رسیدند، چهار هَنگِ گورکا عمدتاً به‌منظور خدمت در خاور دور به ارتش بریتانیا منتقل شدند و شش هَنگِ باقی‌مانده به خدمت ارتش هند درآمدند.

 

---